Sebastian Sava Gor

LIVE:  Estas Tonne   Live in Ulm  (2017)  Estas Tonne (Ukrainian: Станіслав Тонне, born 24 April 1975) is a musician who describes himself as a "modern day troubadour". Born Stanislav Tonne in 1975 in the Ukrainian Soviet Socialist Republic, he is of Jewish and German ancestry.He took up the guitar at the age of eight and started to study classical music at the local music school. After his family moved to Israel in 1990, Tonne stopped playing for 11 years.  Deezer - Estas Tonne In September 2001, he moved to New York and resumed playing the guitar in a duo with violinist and street musician Michael Shulman. He eventually began to travel around the world as a solo musician. Tonne plays concerts in countries across the world, as well as performing at street, yoga, art, or other festivals. Estas plays a 6-stringed classical guitar as well as the flute. He is vegetarian. He has rarely stayed for more than a year at one place as an adult. Estas Tonne:  CDs & Vinyl -  Amazon.c

Epicentar: "Ogledala"  Uvek stojiš sa poštovanjem i radoznalošću,    Osećaš da ti tišina smiruje duh,   Unosiš se polako u odraz sopstvenog oka,   Silina posvećivanja sebi deluje opako i tajnovito, Čuješ kako počinje da zuji, Donosi sjaj, n ajednom kao oreol, čini ti se,   Avetinjska izolovanost podstiče ti maštu,                                    Iskrsava gomila tvojih sopstvenih lica,                                   Ipak toliko daleko ne želiš da ideš,   Nešto sablasno i hladno želi da znaš,  Ti samo tražiš, sasvim prosto, d a tu ispred tebe, U senci obelodanjenog, Vidiš onog starog, u vremenu zaboravljenog prijatelja.   On zna.   Ožiljak ti je na desnoj strani,   Vidiš ga na levoj, Na potiljku.   Ako se sada prepoznaš, Setićeš se vašeg trenutka,    Videćeš ruke koje ti daju m ogućnost upotrebe drugog ogledala, Seti se tada, van sebe, Odraza, bez iluzije.   Epicenter: Mirrors You always stand with respect and curiosity, You feel the silence calm your spirit, You slowly e

  Ishod Na Nišanu: "Zbir"  Putnik si kroz sopstvene odaje, toliko ih ima… da li nešto nedostaje? Šine ispreletane, čvor... odrednica smera, Pouke malo ko želi da čita, da ih sluša još manje, Jedan plus jedan ... Treba znati, pravi razlog, zašto se pravi zbir, Jabuke su crvljive, mi ljudi takođe, Možda shvatiš koliko nekoga voliš... tek onda kada ga izgubiš. "Sum" You are a traveler through your own chambers, there are so many... is something missing? Rails entwined, knot... direction indicator, Few people want to read lessons, listen to them even less, One plus one ... You need to know, the real reason, why the sum is being made, Apples are wormy, us humans too, Maybe you only realize how much you love someone... when you lose them. EX EX : Kako Si Gipka Dobra Knjiga Predstavlja: ISHOD NA NIŠANU Iz Predgovora: „...da je na Zemlji sve racionalno, ništa se ne bi ni događalo...“ - Fjodor Mihajlovič Dostojevski Objektivna neracionalizacija je postala opšta pojava i u to

Miomir Grujić Fleka B92 Radio / Emisija: Šišmiš Beogradska alternativna scena devedesetih godina. Radio B92. Radio emisija "Šišmiš". Radio voditelj Miomir Grujić Fleka. U ovoj emisiji korišćeni su živi snimci sa Koncerta u "Božidarcu" 09.12.1996. godine. Najalternativnija muzička emisija na prostorima bivše Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije. U ovoj emisiju učestvuju: Crni Lilihip,  Wild Pigs and Horses,  Pleme Džambasov,  N.IX,  Supernaut i drugi.., Miomir Grujić Fleka (Šabac, 1954—Beograd, 2003) bio je magistar slikarstva i multidisciplinarni umetnik čija je umetnička praksa zastupljena u svim važnijim istorijama savremene umetnosti post-jugoslovenskog prostoraomir Grujić Fleka Rođen je 1. juna 1954. godine u Šapcu i već kao srednjoškolac aktivno se uključuje u kulturni život grada kao član Kluba mladih stvaralaca Šapca i kolumnista u listovima Plamen, Susreti, Kolokvijumi 25. maj. Studirao pravo i slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogra

Poljubac Žene Zmaja:  " Dovoljna Je Jedna Reč"  06 Poetika Zmaja: " Pesme iz ove zbirke odišu toplinom iskrenog iskaza. U pitanju je prvi, u stvari najneviniji, pogled koji iz imanentnog glasa javlja da je nužno  tamu pretvoriti u svetlost. Zmaj i andjeli kruže po autorovim morama pristižući do kraja koji nema kraj. Ove pesme ne koketiraju sa već postojećim modelima i solucijama, već veruju u sopstvene detalje. Očito je: pesnik veruje sebi! On ilustruje nadu i želi da je podeli sa drugima, jer pesma koja ne zna da komunicira vrlo brzo presahne u zamračenju neiskazanih namera. Tada započinje zarobljavanje prostora lažnim identitetom – kaže pesnik – što poetskim slikama treba ispraviti. Ali korekcija nije namet i ropska obaveza, nego predanost muzama koje kroje tačnu sudbinu pesništva satkanu od rafiniranosti i vremena. Pesništvo, kao i u slučaju ovog pesnika, kazuje da spasa ima. Ne moramo ga čak ni pronaći, dovoljno je da započnemo putovanje ka njemu. " Iz Recenzi

Philip K. Dick "Do Androids Dream of Electric Sheep?" (1968) Ridley Scott "Blade Runner" (1982) Vangelis Soundtrack Do Androids Dream of Electric Sheep? (retitled Blade Runner: Do Androids Dream of Electric Sheep? in some later printings) is a dystopian science fiction novel by American writer Philip K. Dick, first published in 1968. The novel is set in a post-apocalyptic San Francisco, where Earth's life has been greatly damaged by a nuclear global war, leaving most animal species endangered or extinct. The main plot follows Rick Deckard, a bounty hunter who is tasked with "retiring" (i.e. killing) six escaped Nexus-6 model androids, while a secondary plot follows John Isidore, a man of sub-par IQ who aids the fugitive androids. The book served as the primary basis for the 1982 film Blade Runner and many elements and themes from it were used in the film's 2017 sequel Blade Runner 2049. Author Philip K. Dick Country United States Language En

  Noć Slomljenih Strela:  "Sećanje Na Orah"    Vraćam se daleko, u vreme koje je zapisano u mojim osećanjima , koje mi nudi oskudne vizuelne   slike. Lice pripitog i brzog dede i lice takođe pripitog ali usporenog, drugog dede. Lice jedne nasmejane babe, lice druge nasmejane babe, lice zamišljene i odsutne prastare prababe. Svima se oči cakle, dedama usled alkoholnog opijenog bljeska, babama zbog jakih emocija i sete u grudima. Livada, velika, prostrana. Trava visoka koliko i ja, prava džungla i raj za čula. Puno belih leptira, pčela, osa, opasnih obada, guštera, zmija, mačaka, pasa, krtica, kišnih glista i mrava. Čitav kosmos darovan kao najlepša i najzanimljivija igračka. Penjem se na malo brdo, i zamišljam da sam kralj. Trebao mi je još i štap da ga podignem u vis, ka čistom plavom nebu. Da potvrdim da vladam svetom. Tražio sam da iščupam iz zemlje nešto što bi odgovaralo veličini moje volje za moći. Video sam jaku, debelu stabljiku i iščupao    sam je iz sve snage, morao